Hotel IOR,
  1. Strona główna
  2. Dane osobowe
  3. Polityka Ochrony Dzieci

POLITYKA OCHRONY DZIECI

W

HOTELU IOR – CENTRUM KONGRESOWYM

INSTYTUTU OCHRONY ROŚLIN

– PAŃSTWOWEGO INSTYTUTU BADAWCZEGO

 

ul. WŁADYSŁAWA WĘGORKA 20

60-318 POZNAŃ

POZNAŃ 2024

 

PREAMBUŁA

Mając na uwadze obowiązek prawny wynikający z postanowień ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 560 ze zm.) oraz treść wytycznych Organizacji Narodów Zjednoczonych w zakresie biznesu i praw człowieka, uznając istotną rolę biznesu w zapewnieniu poszanowania praw dzieci, Hotel IOR – Centrum Kongresowe Instytutu Ochrony Roślin – Państwowego Instytutu Badawczego w Poznaniu (dalej jako: „Hotel IOR”) przyjmuje do stosowania Politykę ochrony dzieci (dalej również jako: „Polityka”).

Niniejszy dokument stanowi zbiór zasad i procedur stosowanych, w przypadku podejrzenia, że dziecku, które przebywa w Hotelu IOR, dzieje się krzywda oraz zapobiegania takim zagrożeniom, z uwzględnieniem sytuacji dzieci niepełnosprawnych oraz dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

Polityka ochrony dzieci w Hotelu IOR jest realizowana w oparciu o niżej wymienione zasady:

  1. Hotel IOR prowadzi swoją działalność operacyjną z poszanowaniem praw dzieci jako osób szczególnie wrażliwych na krzywdzenie.
  2. Hotel IOR uznaje swoją rolę w prowadzeniu biznesu społecznie odpowiedzialnego i promowaniu pożądanych postaw społecznych.

Hotel IOR w szczególności podkreśla istotność prawnego i społecznego obowiązku zawiadamiania organów ścigania o każdym przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa na szkodę dzieci i zobowiązuje się szkolić swój personel w tym zakresie.

SŁOWNICZEK

Na potrzeby tego dokumentu zostało doprecyzowane znaczenie poniższych pojęć:

  1. Obiekty turystyczne – obiekty hotelarskie oraz inne obiekty, w których są świadczone usługi hotelarskie określone w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1944 ze zm.).
  2. Dziecko/małoletni – na potrzeby niniejszej Polityki przyjmuje się, że dzieckiem, jest każda osoba, która nie ukończyła 18 roku życia.
  3. Opiekun dziecka – przedstawiciel ustawowy dziecka: rodzic albo opiekun; rodzic zastępczy; opiekun tymczasowy (czyli osoba upoważniona do reprezentowania małoletniego obywatela Ukrainy, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez opieki osób dorosłych).
  4. Obca osoba dorosła – każda osoba powyżej 18 roku życia, która nie jest dla dziecka jego rodzicem lub opiekunem prawnym.
  5. Krzywdzenie dziecka – zachowanie, które może stanowić popełnienie czynu zabronionego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę, w tym członka personelu obiektu turystycznego, lub zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbywanie; każde zamierzone lub niezamierzone działanie/zaniechanie jednostki, instytucji lub społeczeństwa jako całości i każdy rezultat takiego działania lub bezczynności, które naruszają prawa, swobody i dobra osobiste dzieci i/lub zakłócają ich optymalny rozwój.
  6. Formy przemocy wobec dziecka:
  • Przemoc fizyczna wobec dziecka – przemoc, w wyniku której dziecko doznaje faktycznej fizycznej krzywdy lub jest nią potencjalnie zagrożone. Krzywda ta następuje w wyniku działania bądź zaniechania działania ze strony rodzica lub innej osoby odpowiedzialnej za dziecko, lub której dziecko ufa, bądź która ma nad nim władzę. Przemoc fizyczna wobec dziecka może być czynnością powtarzalną lub jednorazową.
  • Przemoc psychiczna wobec dziecka – przewlekła, nie fizyczna, szkodliwa interakcja pomiędzy dzieckiem a opiekunem, obejmująca zarówno działania, jak i zaniechania. Zaliczamy do niej m.in.: niedostępność emocjonalną, zaniedbywanie emocjonalne, relację z dzieckiem opartą na wrogości, obwinianiu, oczernianiu, odrzucaniu, nieodpowiednie rozwojowo lub niekonsekwentne interakcje z dzieckiem, niedostrzeganie lub nieuznawanie indywidualności dziecka i granic psychicznych pomiędzy rodzicem a dzieckiem.
  • Wykorzystywanie seksualne dziecka – włączanie dziecka w aktywność seksualną, której nie jest ono w stanie w pełni zrozumieć i udzielić na nią świadomej zgody i/lub na którą nie jest dojrzałe rozwojowo i nie może zgodzić się w ważny prawnie sposób i/lub która jest niezgodna z normami prawnymi lub obyczajowymi danego społeczeństwa. Z wykorzystaniem seksualnym mamy do czynienia, gdy taka aktywność wystąpi między dzieckiem a dorosłym lub dzieckiem a innym dzieckiem, jeśli te osoby ze względu na wiek bądź stopień rozwoju pozostają w relacji opieki, zależności, władzy. Wykorzystanie seksualne może przyjąć również formę wyzyskiwania seksualnego, czyli jakiegokolwiek faktycznego lub usiłowanego nadużycia pozycji podatności na zagrożenia, przewagi sił, lub zaufania, w celach seksualnych, w tym, ale nie wyłącznie, czerpanie zysków finansowych, społecznych lub politycznych z seksualnego wykorzystywania innej osoby. Szczególne zagrożenie wyzyskiwaniem seksualnym zachodzi w czasie kryzysów humanitarnych. Zagrożenie wyzyskiwaniem istnieje zarówno wobec dzieci, jak i ich opiekunów (definicja za Biuletynem ONZ ST/SGB/2003/13).
  • Zaniedbywanie dziecka – chroniczne lub incydentalne niezaspokajanie jego podstawowych potrzeb fizycznych i psychicznych i/lub nierespektowanie jego podstawowych praw, powodujące zaburzenia jego zdrowia i/lub trudności w rozwoju. Do zaniedbywania dochodzi w relacji dziecka z osobą, która jest zobowiązana do opieki, wychowania, troski i ochrony dziecka.
  1. Przestępstwo na szkodę dziecka – na szkodę dzieci mogą być popełnione wszystkie przestępstwa, jakie mogą być popełnione przeciwko osobom dorosłym, a dodatkowo przestępstwa, które mogą być popełnione wyłącznie przeciwko dzieciom (np. wykorzystywanie seksualne z art. 200 kodeku karnego). Z uwagi na specyfikę obiektów zakwaterowania, w których łatwo można uzyskać możliwość odosobnienia, przestępstwami, do których najczęściej może dojść na ich terenie, będą przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, w szczególności zgwałcenie (art. 197 kodeksu karnego), seksualne wykorzystanie niepoczytalności i bezradności (art. 198 kodeksu karnego), seksualne wykorzystanie zależności lub krytycznego położenia (art. 199 kodeksu karnego), seksualne wykorzystanie osoby poniżej 15 roku życia (art. 200 kodeksu karnego), grooming (uwiedzenie małoletniego za pomocą środków porozumiewania się na odległość – art. 200a kodeksu karnego).
  2. Inne formy krzywdzenia dziecka – wszystkie formy przemocy stosowane wobec dziecka, które nie spełniają znamion przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego (np. krzyk, poniżanie, szarpanie, wyzywanie, zaniedbywanie potrzeb, itp.).
  3. Pracownik – osoba zatrudniona na umowę o pracę lub świadcząca pracę na podstawie zbliżonej umowy (np. zlecenie, B2B, umowa o dzieło), a także stażysta, praktykant, wolontariusz itp.
  4. Pracownik zatrudniony do pracy z dziećmi – każda osoba wykonująca zadania bądź delegowana do wykonywania zadań związanych z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi.
  5. IOR-PIB – Instytut Ochrony Roślin – Państwowy Instytut Badawczy z siedzibą w Poznaniu, tj. podmiot zarządzający Hotelem IOR, odpowiedzialny za właściwe funkcjonowanie obiektu pod względem formalnym.
  1. Zasady zapewniające bezpieczne relacje między małoletnim a personelem Hotelu IOR, a w szczególności zachowania niedozwolone wobec małoletnich
  1. IOR-PIB zobowiązuje się edukować swoich pracowników na temat okoliczności wskazujących, że dziecko przebywające w obiekcie może być krzywdzone, oraz w zakresie sposobów szybkiego i odpowiedniego reagowania na takie sytuacje. Obiekt może realizować ww. edukację poprzez różne formy szkolenia np.: szkolenia zewnętrzne, wewnętrzne, e-learning, materiały edukacyjne wypracowane przez hotel i dostępne dla pracowników, materiały edukacyjne dostępne bezpłatnie, wypracowane przez inne organizacje.
  2. Każdy pracownik, przed dopuszczeniem do pracy, jest zapoznawany z Polityką ochrony dzieci, co zostaje przez niego potwierdzone złożeniem oświadczenia o zapoznaniu się z Polityką i zobowiązaniem do przestrzegania zasad i procedur w niej zawartych.
  3. Pracownicy zatrudnieni do pracy z dziećmi podlegają cyklicznym szkoleniom, co zostaje udokumentowane przez pracodawcę.
  4. Osoby pracujące z dziećmi muszą wykazać w historii swojego zatrudnienia, że w przeszłości nie skrzywdziły żadnego dziecka.
  5. Każdą osobę zatrudnianą w/delegowaną do Hotelu IOR do pracy z dziećmi należy obowiązkowo sprawdzić w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym, dotyczy to również pracowników niepełnoletnich, czyli poniżej 18 roku życia. Sprawdzenie osoby w Rejestrze odbywa się poprzez wydruk wyników wyszukiwania osoby w Rejestrze z dostępem ograniczonym, który następnie wkładany jest do akt osobowych osoby sprawdzanej.
  6. Ponadto każda osoba zatrudniana/delegowana do pracy z dziećmi musi dostarczyć informację z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie przestępstw określonych w rozdziałach XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1939 ze zm.), lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego.
  7. Jeżeli osoba zatrudniana/delegowana posiada obywatelstwo inne niż polskie wówczas powinna przedłożyć również informację z rejestru karnego tego państwa, którego jest obywatelem, uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi, bądź informację z rejestru karnego, jeżeli prawo tego państwa nie przewiduje wydawania informacji dla w/w celów.
  8. Od osoby zatrudnianej/delegowanej należy również pobrać oświadczenie o państwie/ach zamieszkiwania w ciągu ostatnich 20 lat, innych niż Rzeczypospolita Polska i państwo obywatelstwa, złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej.
  9. Jeżeli prawo państwa, z którego ma być przedłożona informacja o niekaralności nie przewiduje wydawania takiej informacji lub nie prowadzi rejestru karnego, wówczas osoba zatrudniania/delegowana składa pod rygorem odpowiedzialności karnej oświadczenie o tym fakcie
  10. Pod oświadczeniami składanymi pod rygorem odpowiedzialności karnej składa się oświadczenie o następującej treści: „Jestem świadomy/a odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Oświadczenie to zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.
  11. W przypadku korzystania z usług podmiotów zewnętrznych IOR-PIB, zarządzający Hotelem IOR, zawiera w umowie z tym podmiotem stosowny zapis, który umożliwi egzekwowanie przez IOR-PIB odpowiedniego standardu w zakresie sprawdzania pracowników przez tenże podmiot pod kątem ich bezpieczeństwa dla dzieci. Zapis umożliwi IOR-PIB kontrolę spełnienia obowiązku pod rygorem natychmiastowego wypowiedzenia umowy oraz kary umownej lub innych sankcji związanych z niespełnieniem warunków umowy w tym zakresie.

Zakres kompetencji i odpowiedzialności osób wyznaczonych do wdrażania Polityki ochrony dzieci w Hotelu IOR

  1. Nadzór nad stosowaniem Polityki ochrony dzieci prowadzi IOR-PIB.
  2. IOR-PIB powołuje koordynatora ds. Polityki ochrony dzieci (w dalszej części Polityki zwany „Koordynatorem”).
  3. Koordynator jest osobą odpowiedzialną za zapoznanie pracowników z treścią Polityki ochrony dzieci oraz monitorowanie jej stosowania w Hotelu IOR.
  4. Koordynator organizuje i dokumentuje proces edukacji pracowników w zakresie rozpoznawania symptomów, że przebywające w Hotelu IOR dziecko może być krzywdzone oraz sposobów szybkiego i odpowiedniego reagowania na takie sytuacje, zgodnie z procedurami przyjętymi przez obiekt.
  5. Koordynator opisuje każdą interwencję lub zgłoszone zdarzenie związane z krzywdzeniem dziecka na terenie obiektu w dokumencie, który jest stworzony do tego celu (np. dziennik zdarzeń lub rejestr interwencji).
  6. W przypadku uzasadnionego podejrzenia, że doszło do popełnienia przestępstwa, Koordynator jest odpowiedzialny za zabezpieczenie dowodów, w tym nagrań z monitoringu i przekazanie ich na wniosek służb w formie kopii listem poleconym lub osobiście prokuratorowi lub policji.
  7. Koordynator jest odpowiedzialny z prowadzenie procedury, w sytuacji, kiedy doszło do skrzywdzenia dziecka przez pracownika obiektu lub inną osobę dorosłą, która nie jest bezpośrednio zatrudniona w przez IOR-PIB, lecz przez podmiot trzeci.
  8. Koordynator jest odpowiedzialny za monitorowanie i aktualizację Polityki oraz jej dostępność zarówno wśród pracowników, jak i innych podmiotów współpracujących z Hotelem IOR oraz gości.
  9. Dane koordynatora są dostępne dla wszystkich pracowników i gości Hotelu IOR, również dzieci. Dane muszą zawierać informację, w jaki sposób można skontaktować się z Koordynatorem (adres e-mail, telefon, dostępność: dni i godziny pracy).

Zasady bezpiecznych relacji pracownik-dziecko

  1. Do stosowania poniższych zasad zobowiązani są wszyscy pracownicy Hotelu IOR, również inne osoby dorosłe, które mają kontakt z dziećmi na terenie obiektu, jeśli kontakt ten odbywa się za zgodą obiektu.
  2. Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez pracowników mających kontakt z dziećmi znajdującymi się na terenie Hotelu IOR jest traktowanie dziecka z szacunkiem i uwzględnianie jego godności i potrzeb.
  3. Niedopuszczalne jest stosowanie przez pracowników i inne osoby dorosłe wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie.

Zachowania i praktyki oczekiwane od pracowników

  • W komunikacji z dzieckiem zachowuj cierpliwość i szacunek.
  • Słuchaj uważnie dziecka i udzielaj mu odpowiedzi adekwatnych do jego wieku i danej sytuacji. Komunikując się z dzieckiem staraj się, by Twoja twarz była na poziomie twarzy dziecka.
  • Zapewnij dziecko, że jeśli czuje się niekomfortowo z jakąś sytuacją może o tym powiedzieć Tobie lub innej wskazanej osobie i uzyskać pomoc.
  • Poinformuj dziecko, gdzie w Hotelu IOR znajdują się Polityka ochrony dzieci w wersji dla niego zrozumiałej. Zapewnij, że jeśli będzie miało pytania może się zgłosić do Ciebie lub innej wyznaczonej osoby.
  • Przestrzegaj równego traktowania dzieci bez względu na ich płeć, orientację seksualną, sprawność/niepełnosprawność, status społeczny, etniczny, kulturowy, religijny i światopogląd.
  • Zadbaj o bezpieczną przestrzeń. Jeśli w obszarze, w którym pracujesz przebywają dzieci, upewnij się, że sprzęt i wyposażenie są używane w sposób zgodny z przeznaczeniem, a otoczenie jest bezpieczne (zwróć uwagę na zabezpieczenia okien i schodów, ograniczony dostęp do ruchliwych dróg, otwartej wody itd.).
  • Jeśli widzisz dziecko/dzieci pozostawione bez opieki, a sytuacja może wskazywać na zagrożenie bezpieczeństwa dziecka, podejmij działania, aby odnaleźć rodzica/opiekuna.

Zachowania i praktyki niedopuszczalne ze strony pracowników w stosunku do dzieci w Hotelu IOR

  • Nie wolno Ci krzyczeć, zawstydzać, upokarzać, lekceważyć i obrażać dziecka.
  • Nie wolno Ci bić, szturchać, popychać ani w jakikolwiek sposób naruszać integralności fizycznej dziecka, chyba, że występuje zagrożenie zdrowia lub życia dziecka.
  • Nie wolno Ci nawiązywać z dzieckiem jakichkolwiek relacji romantycznych lub seksualnych ani składać mu nieodpowiednich propozycji. Obejmuje to także seksualnie komentarze, żarty, gesty oraz udostępnianie dzieciom treści erotycznych i pornograficznych bez względu na ich formę.
  • Nie wolno Ci utrwalać wizerunku dziecka w celach prywatnych ani służbowych (nagrywanie, fotografowanie) bez zgody rodziców/opiekunów dziecka i zgody samego dziecka. Dotyczy to także umożliwienia osobom trzecim utrwalenia wizerunków dzieci. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy wizerunek dziecka stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza, wtedy zgoda rodzica/opiekuna dziecka nie jest wymagana.
  • Nie wolno Ci nawiązywać kontaktu z dzieckiem poprzez prywatne kanały komunikacji (prywatny telefon, e-mail, komunikatory, profile w mediach społecznościowych) ani spotykać się dzieckiem poza miejscem pracy.
  • Nie wolno Ci proponować dziecku alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji.
  • Nigdy nie dotykaj dziecka, jeśli ono tego nie chce ani w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny.

Jeśli będziesz świadkiem jakiegokolwiek z wyżej opisanych zachowań i/lub sytuacji ze strony innych dorosłych lub dzieci, zawsze poinformuj o tym osobę odpowiedzialną w obiekcie za wdrażanie i monitorowanie Polityki ochrony dzieci lub bezpośredniego przełożonego:

[imię i nazwisko] MAGDALENA FLOREK

Koordynator ds. Polityki ochrony dzieci w Hotelu IOR

adres e-mail: m.florek@hotelior.pl

telefon: 61 864 92 79

dostępność (dni i godziny pracy): poniedziałek – piątek 07.00-.15.00

 

[imię i nazwisko] MONIKA GROSS

[stanowisko]: kierownik recepcji

adres e-mail: m.gross@hotelior.pl

telefon: 61 864 92 70

dostępność (dni i godziny pracy): poniedziałek - piątek 07.00 -15.00

 

II.    Zasady i procedury identyfikacji małoletniego przebywającego w Hotelu IOR i jego relacji w stosunku do osoby dorosłej, z którą przebywa w tym obiekcie

  1. Jedną z form skutecznego zapobiegania krzywdzeniu dzieci jest ustalenie tożsamości dziecka przebywającego w Hotelu IOR i jego relacji w stosunku do osoby dorosłej, z którą przebywa w obiekcie.
  2. Pracownik recepcji podejmuje wszelkie możliwe kroki zmierzające do przeprowadzenia identyfikacji dziecka i jego relacji z osobą dorosłą, która towarzyszy dziecku.
  3. W przypadku, gdy rezerwacja zawiera wskazanie pobytu dziecka, recepcjonista jest zobowiązany do zameldowania wszystkich osób, które znajdują się w pokoju z dzieckiem poprzez wypełnienie indywidualnych kart meldunkowych. Osoba, która jest opiekunem dziecka, jest zobowiązana do uzupełnienia danych dziecka oraz stopnia pokrewieństwa na karcie meldunkowej.
  4. Jeżeli opiekunem dziecka nie jest opiekun prawny, recepcjonista nie może zameldować gości na terenie Hotelu IOR do czasu wyjaśnienia stopnia pokrewieństwa lub otrzymania zgody na pobyt dziecka od opiekuna prawnego. O zaistniałej sytuacji pracownik recepcji powinien poinformować niezwłocznie Koordynatora oraz bezpośredniego przełożonego.

 

III. Zasady i procedury reagowania w przypadku uzasadnionego przypuszczenia, że dobro małoletniego znajdującego się na terenie Hotelu IOR jest zagrożone

  1. Uzasadnione podejrzenie krzywdzenia dziecka występuje wtedy, gdy:
    1. dziecko ujawniło pracownikowi obiektu fakt krzywdzenia,
    2. pracownik zaobserwował krzywdzenie,
    3. dziecko ma na sobie ślady krzywdzenia (np. zadrapania, zasinienia), a zapytane odpowiada niespójnie i/lub chaotycznie lub/i popada w zakłopotanie bądź występują inne okoliczności mogące wskazywać na krzywdzenie, np. znalezienie materiałów pornograficznych z udziałem dzieci w pokoju osoby dorosłej.
  2. Pracownik, który ma uzasadnione podejrzenie, że dziecko przebywające w Hotelu IOR jest lub zostało skrzywdzone, powinien niezwłocznie zawiadomić przełożonego/osobę decyzyjną, która zawiadamia policję. W przypadku istniejącego zagrożenia bezpieczeństwa dziecka, pracownik, który powziął uzasadnione podejrzenie skrzywdzenia dziecka niezwłocznie zawiadamia policję, dzwoniąc pod numer 112 i opisując okoliczności zdarzenia. Niezależnie od powyższego pracownik zawiadamia o zdarzeniu Koordynatora ds. Polityki ochrony dzieci w Hotelu IOR.
  3. Należy dołożyć starań, aby utrudnić lub nawet uniemożliwić dziecku oraz osobie podejrzewanej o krzywdzenie dziecka oddalenie się z obiektu.
  4. W przypadku określonym w Kodeksie postepowania karnego można dokonać obywatelskiego zatrzymania osoby podejrzewanej. W takiej sytuacji, do czasu przybycia policji, osoba zatrzymana pozostaje pod nadzorem pracowników ochrony lub innych pracowników hotelu, którzy mogą dokonać takich czynności bez narażenia swojego zdrowia lub życia.
  5. W każdym przypadku należy zadbać o bezpieczeństwo dziecka. Dziecko, w miarę możliwości powinno przebywać pod opieką pracownika do czasu przyjazdu policji. O ile to możliwe, należy podjąć próbę wsparcia dziecka.
  6. W przypadku uzasadnionego podejrzenia, że doszło do popełnienia przestępstwa powiązanego z kontaktem dziecka z materiałem biologicznym sprawcy (sperma, ślina, naskórek), należy w miarę możliwości nie dopuścić, aby dziecko myło się oraz jadło/piło do czasu przyjazdu policji. Należy wyjaśnić dziecku, dlaczego zastosowano wobec niego takie ograniczenia.
  7. Po przejęciu dziecka przez policję należy zabezpieczyć materiał z monitoringu oraz inne istotne dowody (np. dokumenty) dotyczące zdarzenia i przekazać je Koordynatorowi, który na wniosek służb przekaże ich kopię listem poleconym lub osobiście prokuratorowi lub policji.
  8. Po interwencji należy zgłosić zdarzenie Koordynatorowi, który opisuje je w dzienniku zdarzeń lub innym dokumencie przeznaczonym do tego celu.

 

IV. Zasady postępowania personelu Hotelu IOR w zakresie przemocy wobec dzieci niepełnosprawnych lub ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi

  1. IOR-PIB regularnie edukuje personel w przedmiocie postępowania wobec dzieci niepełnosprawnych lub ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
  2. W ramach szkoleń personel powinien zapoznać się z zasadami dotyczącymi postępowania wobec dziecka niepełnosprawnego, którego zachowanie na terenie Hotelu IOR może wskazywać, że doznaje przemocy ze strony rodzica/opiekuna.
  3. W ramach wykonywanych zadań powinni zwracać szczególną uwagę na:
    1. widoczne obrażenia ciała (siniaki, poparzenia, ugryzienia itp.), których pochodzenie trudno jest wyjaśnić, obrażenia są w różnej fazie gojenia,
    2. niewiarygodność, niespójność podawanych przez dziecko wyjaśnień dotyczących obrażeń,
    3. lęk widoczny podczas kontaktów dziecka z rodzicem/opiekunem lub inną osobą dorosłą, fobie,
    4. dolegliwości somatyczne (bóle brzucha, głowy, wymioty, nudności),
    5. izolowanie się od innych ludzi, szczególnie rodziców/opiekunów,
    6. objawy depresyjne, samookaleczanie się, myśli samobójcze,
    7. nieprzekonujące lub sprzeczne informacje lub odmawianie wyjaśnienia przyczyn obrażeń dziecka przez rodzica/opiekuna,
    8. ciągłe poniżanie, obrażanie dziecka przez rodzica/opiekuna, używanie wobec niego określeń pejoratywnych, wulgaryzmów,
    9. przekraczanie rodzica/opiekuna dopuszczalnych granic w kontakcie fizycznym z dzieckiem,
    10. zaburzony kontakt rodzica/opiekuna z rzeczywistością np. reaguje nieadekwatnie do sytuacji, wypowiada się niespójnie oraz inne niepokojące, nietypowe zachowania.
  4. Pracownik Hotelu IOR, który podczas wykonywania swoich obowiązków służbowych zaobserwuje niepokojące zachowania w odniesieniu do dziecka i/lub jego rodzica/opiekuna, powinien niezwłocznie przekazać je Koordynatorowi i swemu bezpośredniemu przełożonemu.
  5. IOR-PIB uwzględnia sytuację dzieci z niepełnosprawnościami oraz dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, dostosowując wytyczne Ministerstwa Sprawiedliwości zamieszczone na stronie internetowej https://www.gov.pl/web/sprawiedliwosc/wytyczne-do-sod-dzieci-ze-specjalnymi-potrzebami-edukacyjnymi-w-tym-z-niepelnosprawnosciami do specyfiki i zakresu działania obiektu.

 

  1. Procedury i osoby odpowiedzialne za składanie zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego oraz zawiadamianie sądu opiekuńczego
  1. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez pracownika lub inną osobę dorosłą, która nie jest bezpośrednio zatrudniona przez Hotel IOR, lecz przez podmiot trzeci, osoba, która powzięła tę informację powinna niezwłocznie poinformować o tym fakcie Koordynatora, a pod jego nieobecność inną osobę wyznaczoną do tego celu.
  2. W przypadku stwierdzenia krzywdzenia dziecka przez rodzica/opiekuna prawnego lub inną osobę dorosłą, z którą dziecko przebywa na terenie Hotelu IOR, w szczególności przemocy fizycznej zastosowanej wobec dziecka (klapsy, szarpanie, krzyk, inne wymienione w definicji przemocy fizycznej), każdy pracownik będący świadkiem takiego krzywdzenia powinien na nie stanowczo zareagować i starać się przerwać krzywdzenie.
  3. Jeżeli zagrożone jest życie lub zdrowie dziecka, osoba, która powzięła wiadomość na ten temat, powinna niezwłocznie powiadomić policję, dzwoniąc na numer alarmowy 112, podając dane własne, dane dziecka (o ile to możliwe), miejsce pobytu dziecka oraz opis okoliczności sprawy oraz powiadomić przełożonego/osobę decyzyjną, który powiadamia opiekunów/rodziców dziecka. Osoba, która powzięła wiadomość o zdarzeniu informuje także Koordynatora, co najmniej w formie mailowej/pisemnej.
  4. W każdym przypadku, gdy istnieje podejrzenie popełnienia przestępstwa lub gdy doszło do popełnienia przestępstwa, IOR-BIP jest zobowiązany do współpracy z organami ścigania oraz składania odpowiednich zawiadomień.
  5. W przypadku, gdy pracownik dopuścił się wobec dziecka innej formy krzywdzenia niż popełnienie przestępstwa na jego szkodę, Koordynator, po powzięciu informacji, powinien zbadać wszystkie okoliczności sprawy, w szczególności wysłuchując pracownika podejrzewanego o krzywdzenie oraz innych świadków zdarzenia. W sytuacji, gdy naruszenie dobra dziecka jest znaczne, w szczególności, gdy doszło do dyskryminacji lub naruszenia godności dziecka, Koordynator powinien zarekomendować osobie kierującej Hotelem IOR adekwatne działania personalne w stosunku do tego pracownika.
  6. Jeżeli osoba, która dopuściła się krzywdzenia nie jest bezpośrednio zatrudniona przez IOR-PIB, lecz przez podmiot trzeci (np. outsourcing) wówczas należy zarekomendować zakaz jej wstępu na teren Hotelu IOR, a w razie potrzeby rozwiązać z podmiotem trzecim umowę.
  7. W sytuacji pozostawienia dziecka poniżej 7 roku życia bez opieki, pracownik który powziął informacje o takim zdarzeniu, powinien powiadomić o tym fakcie przełożonego. Przełożony, który został powiadomiony o sytuacji podejmuje decyzje o dalszym powstępowaniu, w kontekście zapisów Kodeksu karnego i Kodeksu wykroczeń. W zależności od tego kontekstu przełożony podejmuje próbę odnalezienia rodzica/opiekuna prawnego lub innej osoby dorosłej, z którą dziecko przebywa na terenie obiektu i wyjaśnia, że nie może on pozostawiać dziecka bez opieki. W sytuacji, kiedy odnalezienie rodzica/opiekuna prawnego lub innej osoby dorosłej, z którą dziecko przebywa w obiekcie nie jest możliwe, lub rodzic/opiekun prawny/inna osoba dorosła nie chce lub/i nie jest zdolna przejąć opieki nad dzieckiem, przełożony zawiadamia o tym fakcie policję. W każdym przypadku należy zadbać o bezpieczeństwo dziecka.
  8. W przypadku wystąpienia sytuacji nieopisanych w Polityce, każdy pracownik powinien kierować się przede wszystkim własnym bezpieczeństwem, dobrem dziecka oraz innymi dobrymi praktykami.

 

  1. Zakres kompetencji osoby odpowiedzialnej za przygotowanie personelu Hotelu IOR do stosowania standardów, zasady przygotowania tego personelu do ich stosowania oraz sposób dokumentowania tej czynności
  1. IOR-PIB powołuje Koordynatora odpowiedzialnego za Politykę ochrony dzieci stosowane w Hotelu IOR i umieszcza jego dane kontaktowe w miejscu łatwo dostępnym dla personelu oraz gości hotelu, w tym również dzieci.
  2. IOR-PIB określa zakres zadań oraz kompetencji Koordynatora w zakresie przygotowania pracowników do stosowania zapisów Polityki ochrony dzieci, zasad przygotowania pracowników do ich stosowania oraz sposobu dokumentowania tych czynności.
  3. Koordynator, o którym mowa w pkt 2, raz na dwa lata dokonuje monitoringu i ewaluacji Polityki ochrony dzieci.
  4. Monitoring i ewaluacja obejmują weryfikację realizacji Polityki ochrony dzieci, reagowanie na sygnały naruszenia zasad i procedur oraz zaproponowanie zmian w dokumencie, zwłaszcza pod kątem dostosowania ich do aktualnych potrzeb oraz zgodności z obowiązującymi przepisami.
  5. Koordynator przeprowadza wśród pracowników Hotelu IOR, raz na 2 lata, ankietę monitorującą poziom realizacji Polityki ochrony dzieci.
  6. W ankiecie pracownicy mogą proponować zmiany oraz wskazywać naruszenia zasad i procedur Polityki ochrony dzieci w Hotelu IOR.
  7. Koordynator dokonuje opracowania ankiet wypełnionych przez pracowników, sporządza na tej podstawie raport z monitoringu, który następnie przekazuje IOR‑PIB. IOR-PIB wprowadza do dokumentu niezbędne zmiany i ogłasza pracownikom nowe brzmienie Polityki ochrony dzieci.

Przepisy końcowe

  1. Polityka ochrony dzieci wchodzi w życie z dniem 15.08.2024
  2. Polityka ochrony dzieci jest udostępniona wszystkim pracownikom poprzez umieszczenie jej na stronie internetowej Hotelu IOR oraz w recepcji hotelowej
  3. Polityka ochrony dzieci jest udostępniana pełnoletnim gościom Hotelu IOR poprzez umieszczenie na stronie internetowej Hotelu IOR, w recepcjo hotelowej oraz informatorze dostępnym w każdym pokoju hotelowym.
  4. Polityka ochrony dzieci udostępniona jest w wersji zrozumiałej i skróconej dla dzieci przebywających na terenie Hotelu IOR w miejscu dla nich dostępnym i widocznym.

Załączniki:

  1. Załącznik nr 1   –   Polityka ochrony dzieci w Hotelu IOR – wersja skrócona dla dzieci.
  2. Załącznik nr 2   –   Polityka ochrony dzieci w Hotelu IOR – wersja skrócona dla dzieci w języku angielskim.

 

 

 

 

 

Załącznik nr 1 do Polityki ochrony dzieci w Hotelu IOR

 

POLITYKA OCHRONY DZIECI

W HOTELU IOR – CENTRUM KONGRESOWYM

INSTYTUTU OCHRONY ROŚLIN – PAŃSTWOWEGO INSTYTUTU BADAWCZEGO

 

WERSJA SKRÓCONA

DLA DZIECI

 

Dziecko – każda osoba do ukończenia 18. roku życia.

 

Czym jest krzywdzenie dziecka?

Krzywdzenie dziecka może przybierać różne formy, z reguły współwystępujące. Wszystkie mają krótko i długoterminowe znaczące konsekwencje dla rozwoju fizycznego, emocjonalnego, poznawczego i społecznego dziecka.

 

Przemoc fizyczna

Przemoc emocjonalna

  • To przemoc, w wyniku której dziecko doznaje faktycznej fizycznej krzywdy lub jest nią potencjalnie zagrożone.
  • Krzywda ta następuje w wyniku działania bądź zaniechania działania ze strony rodzica lub innej osoby odpowiedzialnej za dziecko.
  • Może być czynnością powtarzalną lub jednorazową.
  • To bicie, szarpanie, popychanie, rzucanie przedmiotami, kopanie dziecka, potrząsanie nim lub rzucanie, drapanie, szczypanie, gryzienie, ciągnięcie za włosy/uszy, zmuszanie do przebywania w niewygodnej pozycji, przypalanie, poparzenie lub zmuszanie do zjedzenia/połknięcia czegoś.

Uwaga! Klaps to też przemoc! Zakaz stosowania kar cielesnych w Polsce obowiązuje od 1 sierpnia 2010 r.

  • Przewlekła, niefizyczna, szkodliwa interakcja pomiędzy dzieckiem a opiekunem, obejmująca zarówno działania, jak i zaniechania.
  • Zaliczamy do niej m.in.: niedostępność emocjonalną, ignorowanie potrzeb emocjonalnych dziecka, relację z dzieckiem opartą na wrogości, obwinianie, oczernianie, odrzucanie, upokarzanie, straszenie, przypisywanie negatywnych cech dziecku, nieodpowiednie rozwojowo lub niekonsekwentne interakcje z dzieckiem, niedostrzeganie lub nieuznawanie indywidualności dziecka i granic psychicznych pomiędzy rodzicem/opiekunem a dzieckiem.
  • Przemocą jest także nieodpowiednia socjalizacja, demoralizacja, a także sytuacja, gdy dziecko jest świadkiem przemocy.

Przemoc seksualna

(wykorzystanie seksualne dziecka)

Zaniedbanie

  • Każda czynność seksualna podejmowana z dzieckiem poniżej 15 roku życia.
  • Włączanie dziecka w aktywność seksualną: którą nie jest ono w stanie w pełni zrozumieć i udzielić na nią świadomej zgody, i/lub na którą nie jest dojrzałe rozwojowo i nie może zgodzić się w ważny prawnie sposób, i/lub która jest niezgodna z normami prawnymi lub obyczajowymi danego społeczeństwa.
  • Aktywność seksualna między dzieckiem a dorosłym lub dzieckiem a innym dzieckiem, jeśli te osoby ze względu na wiek bądź stopień rozwoju pozostają w relacji opieki, zależności, władzy.
  • Kontakt fizyczny (dotykanie intymnych części ciała, penetracja).
  • Bez kontaktu fizycznego – ekshibicjonizm, wszelkie formy werbalnego molestowania i skłaniania do kontaktu z treściami pornograficznymi, grooming (uwodzenie w Internecie w celu nawiązania kontaktu).
  • Komercyjne kontakty seksualne z dzieckiem (wyzyskiwanie seksualne dziecka), gdy w zamian za udział w czynnościach seksualnych dziecko otrzymuje korzyść lub obietnicę korzyści.
  • Niezaspokajanie podstawowych potrzeb dziecka i/lub nierespektowanie jego podstawowych praw przez rodziców,
  • opiekunów, lub inne osoby zobowiązane do opieki, wychowania i ochrony dziecka.
  • Obejmuje zarówno pojedyncze sytuacje, jak i schemat funkcjonowania, w którym rodzic/opiekun nie zapewnia odpowiednich warunków rozwoju i dobrostanu dziecka.
  • Może to dotyczyć takich obszarów jak:
  • zdrowie,
  • edukacja,
  • rozwój emocjonalny,
  • odżywianie,
  • schronienie i bezpieczne warunki życia.
 

 

GENERALNE ZASADY

  1. Każdy Gość Hotelu IOR, w tym Dziecko, winien być traktowany z należytym szacunkiem i poszanowaniem jego godności. Zabrania się wszelkich zachowań, które mogą naruszyć powyższą zasadę.
  2. Personel zobowiązany jest reagować w sytuacji krzywdzenia Dziecka lub zaistnienia uzasadnionego podejrzenia, że dochodzi do krzywdzenia Dziecka.
  3. Jedną z form skutecznego zapobiegania krzywdzeniu Dzieci jest identyfikacja Dziecka przebywającego w Hotelu IOR i jego relacji w stosunku do osoby dorosłej, z którą przebywa w obiekcie.
  4. Każda osoba, w tym Dziecko, ma prawo zgłosić podejrzenie lub fakt krzywdzenia Dziecka personelowi Hotelu IOR i ma prawo oczekiwać stosownej reakcji personelu.

 

ZGŁOSZENIE

  1. Każde Dziecko powinno czuć się bezpiecznie na terenie Hotelu IOR.
  2. Dziecko, które poczuje się zagrożone lub dozna jakiekolwiek krzywdy na terenie Hotelu IOR ze strony dowolnej osoby ma prawo zgłosić tę okoliczność personelowi obiektu.

Prosimy, aby tego rodzaju przypadki zgłaszać w RECEPCJI, a w sytuacjach nagłych – DOWOLNEJ OSOBIE Z PERSONELU.

Po otrzymaniu zgłoszenia personel postąpi zgodnie z przyjętymi procedurami, w tym przede wszystkim zadba o bezpieczeństwo Dziecka.

 

POUFNOŚĆ

Informacje przekazane przez Dziecko w ramach zgłoszenia są poufne i mogą być ujawniane tylko w uprawnionym osobom i instytucjom, zgodnie z przyjętymi procedurami.

 

 

 

 

 

 

 

Pełna treść Polityki ochrony dzieci w Hotelu IOR publikowana jest na stronie internetowej www.hotelior.pl oraz w widocznym miejscu na terenie Hotelu IOR.

 

Załącznik nr 2 do Polityki ochrony dzieci w Hotelu IOR

 

CHILD PROTECTION POLICY

IN THE IOR HOTEL – CONGRESS CENTER

OF THE PLANT PROTECTION INSTITUTE – NATIONAL RESEARCH INSTITUTE

 

SHORTENED VERSION

FOR CHILDREN

 

Child – any person up to the age of 18.

 

What is child abuse?

Child abuse can take many forms, usually co-occurring. All of them have significant short- and long-term consequences for the child's physical, emotional, cognitive, and social development.

 

Physical violence

Emotional violence

  • This is violence in which a child suffers actual physical harm or is potentially at risk of it.
  • This harm occurs as a result of an action or failure to act on the part of a parent or other person responsible for the child.
  • It can be a repetitive or one-time action.
  • It is hitting, pulling, pushing, throwing objects, kicking a child, shaking or throwing them, scratching, pinching, biting, pulling hair/ears, forcing them to stay in an uncomfortable position, burning, scalding or forcing them to eat/swallow something.

Note! Spanking is also violence! The ban on corporal punishment in Poland has been in force since August 1, 2010.

 

  • Chronic, non-physical, harmful interaction between a child and a caregiver, including both actions and omissions.
  • It includes, among others: emotional unavailability, ignoring the child's emotional needs, a relationship with the child based on hostility, blaming, denigration, rejection, humiliation, intimidation, attributing negative traits to the child, developmentally inappropriate or inconsistent interactions with the child, failure to notice or recognize the child's individuality and the psychological boundaries between the parent/guardian and the child.
  • Violence also includes inadequate socialization, demoralization, and a situation where the child witnesses violence.

Sexual violence

(child sexual abuse)

Neglect

  • Any sexual activity undertaken with a child under the age of 15.
  • Involving a child in sexual activity: which they are not able to fully understand and give informed consent to, and/or to which they are not developmentally mature and cannot consent in a legally valid manner, and/or which is inconsistent with the legal or social norms of a given society.
  • Sexual activity between a child and an adult or a child and another child, if these people, due to their age or level of development, are in a relationship of care, dependency, power.
  • Physical contact (touching intimate parts of the body, penetration).
  • Without physical contact – exhibitionism, all forms of verbal harassment and incitement to contact with pornographic content, grooming (seduction on the Internet in order to establish contact).
  • Commercial sexual contact with a child (sexual exploitation of a child), when in exchange for participation in sexual activities, the child receives a benefit or promise of a benefit.
  • Failure to meet the child's basic needs and/or failure to respect their basic rights by parents,
  • guardians, or other persons obligated to care for, raise and protect the child.
  • It includes both individual situations and a pattern of functioning in which the parent/guardian does not provide appropriate conditions for the child's development and well-being.
  • This may concern areas such as:
    • health,
    • education,
    • emotional development,
    • nutrition,
    • shelter and safe living conditions.
 

 

 

GENERAL RULES

  1. Every Guest of the IOR Hotel, including a Child, should be treated with due respect and dignity. Any behavior that may violate the above principle is prohibited.
  2. The Staff is obliged to react in the event of harm to the Child or in the event of a reasonable suspicion that the Child is being harmed.
  3. One of the forms of effective prevention of harm to Children is the identification of the Child staying at the IOR Hotel and their relationship with the adult with whom they are staying at the facility.
  4. Every person, including a Child, has the right to report suspicion or the fact of harm to the IOR Hotel staff and has the right to expect an appropriate response from the staff.

 

REPORTING

  1. Every Child should feel safe on the premises of the IOR Hotel.
  2. A Child who feels threatened or suffers any harm on the premises of the IOR Hotel by any person has the right to report this circumstance to the facility Staff.

Please report such cases to the RECEPTION DESK, and in emergency situations – to ANY STAFF PERSON.

After receiving the report, the staff will follow the adopted procedures, including, first and foremost, ensuring the safety of the Child.

 

CONFIDENTIALITY

Information provided by the Child as part of the report is confidential and may be disclosed only to authorized persons and institutions, in accordance with the adopted procedures.

 

 

 

 

 

The full content of the Child Protection Policy at the IOR Hotel is published on the website www.hotelior.pl and in a visible place on the premises of the IOR Hot

newsletter
Ta strona używa COOKIES.

Korzystając z niej wyrażasz zgodę na wykorzystywanie cookies, zgodnie z ustawieniami Twojej przeglądarki. Więcej w Polityce prywatności.

OK, zamknij